Dit jaar besloten naar Ierland te gaan, maar dan wel door het Lake District en terug over Dublin. Ierland is zo’n land waar je geweest moet zijn om erover te kunnen oordelen, wat kan je dan beter doen dan je motorlaarzen aantrekken en er dan per motor heen te gaan?
- Reisduur : 8 dagen
- Vertrek: 14 augustus 2011
- Aankomst 22 augustus 2011
- Afstand: ~2600. km
- Hoogste punt: ~800m
- Aantal Personen : 5
- Reisorganisatie: Geen
Ierland heeft veel te bieden en kent enkele hoogtepunten waar je geweest móet zijn, tenminste volgens de reisgidsen. Van tevoren hadden we die punten opgezocht en een route bedacht. In ieder geval wilden we de Giant’s Causeway, Sleeve Leage, Cliffs of Moher en het Lake District zien. Dat laatste bevindt zich natuurlijk niet in Ierland, maar we kwamen er op de heenweg toch zo goed als langs, dus waarom niet?
Dag 1:
Vandaag vertrekken we uit Friesland om de boot te halen in Europoort: een lange en saaie rit op de snelweg dus. Maar we hebben er heel erg veel zin in en we laten onze reis niet bederven. We hebben nog wat startproblemen en een fikse bui, testen we onze nieuwe regenpakken toch nog goed. Eénmaal aangekomen in Europoort sluiten de deuren zich wel erg snel, en wij dachten dat we minimaal een uur eerder waren dan gevraagd! Blijkt dat ze afvaren op Greenwich mean Time, dus een uur vroeger, best een geluk dat we ruim op tijd waren.
De hut blijkt net zo ruim als de hut die we hadden naar Newcastle: niet ruim dus. Wel hadden we weer extra plek geboekt voor de spullen. Na wat gedronken te hebben aan boord gaan we slapen want we moeten morgen vroeg op.
Dag 2
Om 6:00 zijn ze zo vriendelijk om het omroepsysteem boven mijn oor uit te testen in drie talen. Tijd om eruit te gaan dus. Na een korte douche gaan we op zoek naar de ontbijtzaal. Het eerste Full Scottish breakfast gaat er weer in als vanouds. We pakken onze spullen en om 7:30 rollen we Hull binnen. De reis kan beginnen: wel even op de borden letten: keep left! Onze eerste stop is York, een mooi oud stadje net boven Hull.
We zetten koers naar het Lake District langs de Yorkshire Dales, dat lijkt een omweg, maar het gebied kún je gewoon niet overslaan. Tijdens de voorbereidingen van de reis hadden we al foto’s gezien en besloten erlangs te gaan. Het Lake District telt 16 meren, in de meeste gevallen langwerpig van vorm, één daarvan is Ullswater, één van de reisdoelen. Een ander reisdoel was de 30%! helling op de [Hardknot Pass][1]. Eenmaal op de pas merk je echt hoe steil het is daarbij is het asfalt ook niet in opperbeste staat uitkijken dus! Een van ons houdt te weinig toeren en slaat daardoor constant door de koppeling heen van zijn oude BMW. Eenmaal boven zien we dat de afdaling ook 30% betreft: voor onze reisgenoot met CBR erg afzien…Maar het uitzicht maakt alles goed.
We gaan verder op zoek naar Ullswater, een schitterend meer in het Lake District, maar helaas vinden we het niet. Wél zijn er genoeg andere mooie plekken te vinden waar we even stoppen voor wat mooie plaatjes. Omdat het inmiddels al laat wordt en we de volgende dag in Ierland willen aankomen, rijden we door naar de eerstvolgende grote plaats: Carlsisle. Dit blijkt een industriestad te zijn waar normaal niet veel toerisme aanwezig is. Gelukkig vinden we snel een prima hotel en kunnen we een goede maaltijd naar binnen werken. Moe en voldaan gaan we slapen, morgen zijn we in Schotland én Ierland. Dat belooft wat.
Dag 3
We rijden na een schamel ontbijtje alweer vroeg weg (8:00) om te vertrekken naar Schotland. Ook hier hebben we weer een mooie route uitgekozen. Schotland is natuurlijk erg mooi, maar die hadden we een aantal jaren geleden al verkend. Toen waren we niet door het Galloway Forest Park gereden. Aangezien dat op de route is naar de veerboot in Stanraer is dat een prima idee. Eerst nog even over Dumfries voor die foto met de enige echte Fries in ons midden, helaas niet gelukt, hij was om één of andere reden niet in de stemming… Een schitterende rit, veel natuur en mooie Schotse landschappen. Erg verlaten en veel vogels, waardoor ik mijn spiegel bijna aan diggelen rij door een laagvliegend projectiel.
Rond een uur of één komen we aan in Stanraer waar de veerboot naar Noord-Ierland vertrekt. Gek genoeg is daar ook een strenge controle-post waar we gelukkig niet gecontroleerd worden. We moeten ruim een uur wachten, maar dat is geen probleem met dit weer. Eenmaal aangekomen in Larne moeten we eerst tanken, want één van ons rijdt nu ongeveer op benzinedamp. We zetten koers naar de Ierse grens langs de Noordelijke kust , maar brengen eerst een bezoekje aanr de [Giant’s Causeway.][2] Dit staat niet voor niets op de werelderfgoedlijst van Unesco, een hele bijzondere gewaarwording.
Het wordt later en besluiten een overnachtingsplek te gaan zoeken langs de kust, maar dan wel in Ierland. De snelste route om daar te komen is per pont bij Magilligan Point. Een tocht van ongeveer 20 minuten. Inmiddels is het gaan regenen en is de schemering gevallen. Het wordt nu echt tijd om een plekje te zoeken, na 375 km. De eerste plek die we doorrijden is Moville, daar is nog genoeg plaats voor ons. Hongerig en moe zoeken we een maaltijd en een paar biertjes in de lokale pub, erg gezellig.
Dag 4
Regen. Je weet dat je dat kunt verwachte in Ierland. We hijsen ons in de regenpakken en stijgen op het zadel. Langs deze noordelijke kust is veel te zien, we gaan door naar het iets minder bekende, maar o zo mooie Slieve Leage. De tocht er naartoe is een schitterende rit, vol met vergezichten en mooie landschappen. We rijden voornamelijk op binnenwegen waar een maximumsnelheid geldt van 100. Waarom weten we niet, want met 70 stuiter je al van je zadel af, je kunt merken dat de crisis wel heeft toegeslagen op dit noordelijke deel van Noord-Ierland. Langs de weg staan talloze vakantiewoningen en stacaravans, bijna allemaal verlaten,vervallen en te koop. Slieve Leage blijkt een aardige klim, maar het uitzicht is fantastisch. Het is met 600m de hoogste cliff van Ierland.
We rijden door langs Killybegs en gaan zuidelijker in de richting van Sligo. We besluiten daar in Ballina een hotel te gaan zoeken, wat nog best lastig blijkt. We vinden een hotel, maar die is niet echt luxe. We scoren even een lekkere steak en een paar biertjes en gaan dan plat.
Dag 5
Na de volgende morgen de olie te hebben bijgevuld vertrekken we met een schitterende zon richting de Cliffs of Moher!. We beseffen nu al snel dat de omgeving ook hier erg mooi is, helemaal als we door Conamara rijden. Wat een schitterend gebied. We pakken een kop koffie bij een lokale pub met dit uitzicht:
De wegen zijn nog steeds niet al te best, maar beter dan in het hoge Noorden. We stoppen even bij Kylemore Abbey, om even wat cultuur te snuiven. Erg toeristisch maar niet het mooiste kasteel dat ik gezien heb.
Onderweg naar de Cliffs komen we langs wat wegwerkzaamheden waarbij we persoonlijk begeleid worden door een volgauto, dat is pas luxe! Na een goeie maar late lunch rijden we verder naar één van Ierlands grootste toeristische attracties:
Erg mooi is het wel maar we zijn erg laat. We betalen de entree en schieten een aantal foto’s als een bekende belt. Hij is ook in Ierland en een paas kilometer van de Cliffs vandaan. Na kort overleg rijden we naar Bunratty waar we naast een Hotel ook een fantastische kroeg vinden, waar we tot laat in de uurtjes meezingen naast een piano met de lokale bevolking..
Dag 6
Voorzichtig aan het ontbijt want de vorige avond is nog merkbaar. Wat later dan normaal bepalen we de route van die dag we besluiten richting Dublin te gaan en daar een rustdag in te lassen. Helaas want persoonlijk voel ik wel wat voor de Ring of Kerry, maar dat is gewoonweg niet haalbaar binnen de tijd. We besluiten de enige echte snelweg te pakken om uit te komen onder Dublin en een stukje Wicklow Mountains te zien, waar de Dubliners normaal vakantie vieren (de inwoners van Dublin, niet de band).
De Wicklow Mountains is erg mooi maar de kustweg naar Dublin valt erg tegen. De stad is verder prima bereikbaar en we kunnen zo het centrum in zonder daarvoor te hoeven betalen. Na wat afdingen vinden we een prima hotel (jury’s Inn voor 2 nachten. De motoren kunnen we bij de personeelsparkeerplaats kwijt achter slot en grendel. ’s Avonds gaan we natuurlijk even de Temple Bar in waar we genoeg lol hebben met allerlei nationaliteiten.
Dag 7
Om wat cultuur te snuiven pakken we de toeristenbus en brengen onder meer een bezoekje aan de Guiness fabriek. Na nog wat gedronken te hebben in de Temple Bar met vrienden die toevallig ook in Dublin waren gaat vroeg de wekker. We moeten naar Groot Brittannie om de boot te halen.
Dag 8
Het leukste zit erop. We pakken de Stena Line (en een ontbijtje nog wat slaap aan boord). Vanavond moeten we ons weer melden aan boord van P&O om naar Nederland te gaan. We komen aan in Holyhead en rijden door naar Hull. Deze reis over de snelweg is best mooi, boven alle verwachtingen in. Helaas stopt de Triumph van één van onze makkers ermee en moeten de ANWB bellen. Met samengeknepen billen denken we de boot te missen, maar het lukt weer om hem aan te duwen, later blijkt de accu kapot te zijn. We halen (al duwend) de boot en proosten daar op een zeer geslaagde vakantie. Ook deze keer hopen we hier weer eens terug te komen.
Conclusie
Zeer mooi land met schitterende landschappen, als je van ruimte houdt en mooie vergezichten dan kun je hier je lol op. De wegen zijn matig tot slecht, houd rekening met grind, gaten en kuilen. Zorg dus voor goede banden en neem een noodreparatie set mee. De kust is wel het mooist, jammer dat de Ring Of Kerry geen optie was deze vakantie. De mensen zijn bijzonder vriendelijk en behulpzaam, zelfs in een grote stad als Dublin, wat ook een echte aanrader was. Hotels zijn er zat te vinden, hoe zuidelijker hoe duurder, maar dan praat je nog maar over 30 euro to 50 euro p.p. per nacht inclusief ontbijt.